***نسيم معرفت***

* پيغامِ آشنا نَفَسِ روح پرور است+شيخِ اَجَلّ سعدي شيرازي

از هر چه مي‌رود سخن دوست خوشتر است

پيغامِ آشنا نَفَسِ روح پرور است

هرگز وجودِ حاضرِ غايب شنيده‌اي

من در ميان جمع و دلم جاي ديگر است

شاهد که در ميان نَبُوَد شمع گو بمير

چون هست اگر چراغ نباشد مُنوَّر است

ابناي روزگار به صحرا روند و باغ

صحرا و باغِ زنده دلان کوي دلبر است

جانا دلم چو عُود بر آتش بسوختي

وين دم که مي‌زنم ز غمت دود مِجمَر است

شب‌هاي بي توأم شب گور است در خيال

ور بي تو بامداد کنم روز محشر است

گيسوت عنبرينه گردن تمام بود

معشوق خوبروي چه محتاج زيور است

سعدي خيال بيهوده بستي اميدِ وصل

هِجرت بکُشت و وصل هنوزت مُصوَّر است

زنهار از اين اميدِ درازت که در دل است

هَيهات از اين خيالِ مُحالت که در سَر است

شيخِ اَجَلّ سعدي شيرازي